arimer
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.Etimolodjeye: viebe rimer, betchete a- 3 (fé rimer).
Viebe
[candjî]arimer
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | arime |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | arimez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | arimans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | arimnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | arimrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ariméve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | arime |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | arimé |
- (v. sins coplemint) fé rimer des scrijhaedjes, fé del powezeye. F. versifier.
- (viebe å coplemint) rimer.
- Ene tchanson bén arimêye.
- (viebe å coplemint) bén tourner ses complumints, ses istweres.
- Onk ki sait bén arimer ses contes.
- On complumint bén arimé.
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :