Aller au contenu

azote

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « azote », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
azote azotes

azote femrin (cåzu todi singulî)

  1. (tchimeye) nitrodjinne.
    • L’ air contént pus d’ septante cénq åcint d’ azote.
  2. ecråxhe des pasteures (k’ i gn a bråmint d’ nitrodjinne divins).
    • I flaxhèt tant d’ azote so les waides, k’ i nd ont rtrové dins les poujhåvès aiwes co cint metes dizo tere.

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
azote
  • Francès : azote (fr)