tchimeye

Droci, gn a des racsegnes sol tchimeye

Walon

Etimolodjeye

Calcaedje do francès «chimie», lu-minme di l' arabe «كيمياء» (kîmîya') (minme sinse).

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /ʧi.mɛj/ /ʧi.miːj/ /ʃi.miːj/ /ʃə.miːj/ /ʃi.miː/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /ʧi.mɛj/
• Ricepeures : tchi·meye

Sustantif

tchimeye f.

1. (no d' syince) syince ki studeye l' emantchaedje des atomes po fé des molecures, et leu cdujhance inte di zeles.

Parintaedje

• tchimike, tchimicmint, tchimisse
• tchimistrer, tchimistreye
• tchimicreye

Mots d’ aplacaedje

• petrotchimeye, petrotchimike
• altchimeye

Ratournaedjes

± syince ki studeye l' emantchaedje des atomes po fé des molecures

Almand: Chemie (de) Arabe: kîmîya' = كيمياء (ar) Espagnol: química (es) Francès: chimie (fr)

Inglès: chemistry (en) Itålyin: chimica (it) Neyerlandès: scheikunde (nl) Polonès: chemia (pl)