Aller au contenu

bankea

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « bank- » ‎(« banc ») avou l’ cawete « -ea »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
bankea bankeas

bankea omrin

  1. (mot d' batelreye) plaece d’ ene bilande avou on ptit banc pol moenneu do batea s’ ashir.
    • Dissu l’ bankea do captinne, Djermwin d’ Ôtsiodôre, co tot essocté, aveut a schipe oyou l’ vwès gråve di s’ vî soçon Leu d’ Ogustobone — Alban Leloup, Li Rantoele, l° 106 p. 9.
  2. pitit banc a l' erî d' ene naçale.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
pitit banc do moenneu d' batea