baracresse

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje «barake» avou l’ cawete « -resse ».

Sustantif

	singulî	pluriyal
omrin	barakî	barakîs
femrin	baracresse	baracresses

baracresse femrin

1. (no d’ mestî) kimere u feye d' ene trope u d' ene famile ki di leu mestî, tinèt ene barake di dicåce.
   • Avou ses beas noers ouys et s' sorire e coisse
     Li baracresse a fwait triboler m' cour — Serge Legros (fråze rifondowe).
2. Ele m' a prins dins ses laeces,
   li ptite baracresse
   Ele m' a-st edoûlé
   Et dji m' a leyî fé — Serge Legros (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

kimere d' ene famile ki fwait les fiesses di pårotche

• Francès : foraine ^(fr)