Aller au contenu

barakî

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Barakî.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «barake» avou l’ cawete «  ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin barakî barakîs
femrin baracresse baracresses

barakî omrin

  1. onk ki dmeure dins ene barake.
  2. onk ki, di s' mestî, tént ene barake di dicåce.
    • A Indjihoûl, ine tchèrète di baraquîs, tote dilâburnêye èt qui n’ tint pus pèces èssonne, s’a-st-arèsté Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898.
  3. ome må aclevé.
    • Gn aveut, on côp, èn ome di Djiblou k' aléve vey les comeres a Bossere. A velo, di ç' tins la ! On dmey drole, savoz, dji vou bén ! ene miete barakî André Henin (fråze rifondowe).
    • Vos n' contez nén tolminme k' i va rçure ene bande di barakîs come vos ! Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 14 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. come des tchéns d' barakî

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
onk ki fwait les dicåces
ome må aclevé Loukîz a : rénnvåt