Aller au contenu

bluwisse

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « blu- » ‎(« bleu ») (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete « -isse 1 ».

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin bluwisse bluwisses
femrin padrî bluwisse bluwisses
femrin padvant bluwisse bluwissès

bluwisse omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. d’ on påle bleu.
    • Ossu, so må pô d’ timps, li tére ni sèrè pus
      qu’ine grande blanke sitårêye,
      qui lès håyes èt lès bwès, lès-åbes èt lès bouhons
      marquèt d’ine tètche blouwisse
      Henri Simon, Li pan dè Bon Diu, L'iviér.
    • L' aireur si diswalpéve come on bluwisse lénçoû Louis Lagauche, "L' inmant", Po Nameûr, (1947), p. 139 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
d’ on påle bleu