Aller au contenu

canltaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « canlter » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
canltaedje canltaedjes

canltaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "canlter", s' djoker po berddeler
  2. berdelaedje.
    • À l’ sîse, tos lès vwèséns dè l’ rouwe s’î rachonîn’ èt d’vëser dès canl’tadjes dè vëladje. Lès tchaf’tadjes dërîn’ tote lë vièspréye— Marcelle Fochon-UIyttebroeck, Lë vî sau dè l' rouwe dè vëladje.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fijhaedje di s' djoker po berdeler
  • Francès : action de s' arrêter pour faire al causette (nén ratournåve direk e francès)
berdelaedje