canote

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Dobès rfondowes
canote calote

Etimolodjeye[candjî]

Calcaedje do francès « calotte » avou on ridaedje L/N (minme sinse)

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
canote canotes

canote femrin

  1. (mot d’ mousseure) pitit mousmint, avou ene pene, k' on mete so s' tiesse.
    • Djôzef Dalrossete bodja s’ canote, pa respet René Brialmont (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ djeu) vî djeu d' efants.
    • Nos djouwéns al canote dins l' djeu di scole.
  3. Loukîz a : «calote»

Ratourneures[candjî]

  1. canote ås rclapes u: canote ås paplotes u: canote ås paletes u: canote ås rabats : avou des pårteyes rabaxhåves so ls orayes.

Mots vijhéns[candjî]

caskete

Sipårdaedje do mot[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes[candjî]

Loukîz a : « calote »

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • canote : E1
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes[candjî]

canote

Waitîz eto[candjî]

Lijhoz l’ årtike canote so Wikipedia