chaloupe

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje francès « chaloupe », (minme sinse).

Prononçaedje[candjî]

Viyès chaloupes

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
chaloupe chaloupes

chaloupe femrin

  1. (mot d' batelreye) sôre di ptit batea po pexhî ou disbarker.
    • Ci djoû la, on grand batea d' martchands ariva divins l' poirt d' Anverse. Troes djins dischindît divins ene chaloupe po s' fé moenner sol cai Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l'èspiyon di Napolèyon à Lîdje", 2009, p. 5 (fråze rifondowe).

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • chaloupe : C1

Ratournaedjes[candjî]

chaloupe
  • Francès : chaloupe (fr)