clapa
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe «claper» avou l’ cawete « -a ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kla.ˈpa/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : cla·pa
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| clapa | clapas |
clapa omrin
- (mot d’ mousseure) pîce del marone ki s' riclape.
- Tantan, ût ans, dit k' i va fotografyî l' vî ome; i s' mete deus metes divant lu, si rtoûne, lai toumer l' clapa do pantalon, sorleve li panea; «ça î est, creye-t i» — Marcel Léonard (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.