Aller au contenu

colera

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « choléra » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

colera omrin todi singulî

  1. (mot d’ medcén) maladeye des djins markêye pa del foite schite, et ki s’ prind åjheymint.
    • I vnèt disca Sint-Rok et l’ priyî po k’ i les voye waeranti del pesse et minme do colera. Louis Lagauche (fråze rifondowe).
    • On-z a beacôp d' bezogne
      Cwand c' est k' i gn a l' colera
      Les troes cwårt ont l' schite di sogne. Li camrade dè l'joie, Chanchet Barillié, 1852 (fråze rifondowe).
    • Li colera d’ meye ût cint swessante shijhe
      Fjheut des ravadjes tot avå l’ payis,
      Mins Djudla fourit des pus rascoyîs. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.115, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

colera-moirbusse

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
maladeye avou ene foite schite

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike colera so Wikipedia