Aller au contenu

costri

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « costri », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
costri costris

costri femrin

  1. (no d’ mestî) comere ki keud, di s’ mestî.
    • Dji m’ sovén k’ a l’ årmêye, on-z aveut s’ carculete : on mete-ruban d’ costri, pindou dilé nosse coete ; Tos les djoûs, on côpéve on novea cintimete André Quevrain (fråze rifondowe).
  2. (no d’ inseke) inseke scharbotrece avou des rodjès aiyes et des noers ponts dsu.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
comere ki keud, di s’ mestî Loukîz a : costire
inseke scharbotrece avou des rodjès aiyes et des noers ponts dsu Loukîz a : biesse å Bon Diu