Aller au contenu

coyirêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « coyire » avou l’ cawete « -êye ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
coyirêye coyirêyes

coyirêye femrin

  1. (no d’ contnou) çou k’ gn a dins on coyî.
    • Aviè ût eures, i dismantchive troes grossès coyirêyes di subtil cafè dins l’ bolante aiwe. — LMVer.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Årdene nonnrece

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
çou k’ gn a dins on coyî