cwereu
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]No d’ fijheu do viebe : «cweri»
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | cwereu | cwereus |
femrin 1 | cwereuse | cwereuses |
femrin 2 | cwirresse | cwirresses |
cwereu omrin
- onk ki cwirt.
- Dimesfiyive di tos ces cwereus d' trezôr la — Motî Forir (fråze rifondowe et rarindjeye).
- (no d’ mestî) onk ki s' mestî, c' est di fé des sincieusès rcwerances.
- Après Buffon i n-a v’nou bråmint dès savants èt dès cwèreûs qu’ont s’crît dès hopês d’ lîves so lès bièsses pitites ou grosses, di chal èt d’ aute på — Joseph Minet, "Les oujheas di nosse payis", p. 5.
- onk k' inme ene sacwè voltî.
- Mins l’Consèy’ ni tchipota wére
Po lî r’clawer lès lèpes.
Kinohît-is l’Amoûr, cès kwèreûs d’handèles-là?…
— Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 81.
- Mins l’Consèy’ ni tchipota wére
Sinonimeye
[candjî]Sipårdaedje do mot
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]onk ki cwirt
onk ki, di s' mestî, fwait des sincieusès rcwerances