d’ amon
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Shûte des mots : « d’ » + « amon »
Divancetire
[candjî]d’ amon (nén candjåve)
- ki vént di, k' on ritrouve amon.
- On baston d’ ceréjhes,
D’ amon les Lidjwès !
Pa, dji rtounreus l’ trîxhe,
Po saveur çou k’ c’ est !— Louis Lagauche, « Li p’tit hièrdî », Tchant I, Hanèsse èt Magrite (fråze rifondowe). - Li prumî djoû, c’ esteut les plindaedjes : li fi del cinse d’ amon Bårbî : « Ay mes djnos ! », d’ awè treråyî ås betråles troes samwinnes — Jacques Desmet, On Sånî a pårt.
- On baston d’ ceréjhes,
- dispoy li måjhone, li botike d' ene sakî.
- Il est binåjhe cwand s' feme rintere d' emon l' vijhén— Henri Van Cutsem, "Clairs di lune", "Ascouchîye" (1941) p. 49.
- I rôléve a biesse; il a stî eponter ene oto ki sôrtixheut d’ amon l' cwefeu sol voye di Viyance — — Lucyin Mahin (fråze rifondowe). (fråze rifondowe).
- k' a-st a vey avou l' dimorance d' ene sakî ou ki s' passe divins.
- C' est les shijhes do trevén del guere, les shijhes d’ amon l' Baron — Anatole Marchal (fråze rifondowe).
- Les swerinnes d’ amon ses grands-parints lyi rivnèt e trûlêyes, avou des hinêyes di bon four et l' soyete des crikions — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
- foû di, dispoy li plaece da ene sakî.
- Li Bon Diu l' a rilevé d’ amon les moirts; di çoula, dj' estans les temoens — Jean-Marie Lecomte, L’ Oûve dès-Apôtes (ratournaedje) (fråze rifondowe).
Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- d’amon : — Louis Lagauche.
I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « d’ amon », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.