dimey-doûs

Walon

dimey-doûs, dimeye-doûce [o.f.n.] onk (ene) ki n' est nén tot djusse, on pô drole, nén come èn (ene) ôte.

Sinonimeye

• bardouxhî, dimey-cougnî, ewaeré, saizi, sokea, foû-scwere; Loukîz a : «Motyince:dimey-doûs/walon»
• (sociålmint comifåt): disfoirci del tiesse.

Ratournaedjes

F. simple d'esprit.