Aller au contenu

djouweu d’ toûs

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : « djouweu » + « d’ » + « toûs ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantivire

[candjî]
singulî pluriyal
djouweu d’ toûs djouweus d’ toûs

djouweu d’ toûs femrin

  1. (no d’ mestî) onk ki fwait totes sôres di toûs, sovint del målåjheye djimlastike, po-z amuzer les rwaitants.
    • Après zels, les djouweus d' toûs, nous disk' ås hantches, fijhént des ewaerantès piramides avou tant d' ledjiristé k' on les ecoraedjive di vivås ki n' finixhént nén Joseph Mignolet, dins « L' amour a l' Alambra », p. 14 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
onk ki fwait des toûs po-z amuzer les djins