Aller au contenu

doudièw

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje viebe + si coplemint : « doûs » + « Diè ». Vént d' ene siclameure da Tartufe di Moliere « doux Dieu ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
doudièw pices-crosse

doudièw omrin et femrin

  1. djin ki fwait les cwanses d' esse dévôt po-z adawyî les djins.
  2. (pa stindaedje do sinse) onk ki n' dit nén çou k' i pinse, ki n' fwait nén çou k' i dit.
    • Voleûr fer l’ doudièw âtoû dèl fèye Graindôr, po l’ amou qu’èle a rascoyî les cintinnes di mèyes qui s’ pére a sucî âs pauvès djins dè tins dèl guére…Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Rôllé Cossin.

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • doudièw : E1
Li mot n’ est nén dins :

Ratournaedjes

[candjî]
onk ki fwait les cwanses d' esse dévôt
onk ki n' fwait nén çou k' i dit