Aller au contenu

elibote

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje « heilbot » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
elibote elibotes

elibote femrin

  1. (pexhon) sôre di plat pexhon del mer do Nôrd, s' no sincieus est Hippoglossus hippoglossus.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. (amagnî) tchå di ci pexhon.
    • Vos riyoz ?... Av dedja magnî d' l' elibote vos nosse dame ? C' e-st ôte tchoi ki do stocfeshe savoz çoula. Pår cwand ça bagne e boure, avou ene miete di pierzin. Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.10 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
elibote