Aller au contenu

amagnî

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
amagnî amindjî

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «a» + «magnî» (sustantivaedje di "ene sacwè a magnî").

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
amagnî amagnîs

amagnî omrin

  1. sacwè ki s' magne (po ene djin, ene biesse).
    • Èn amagnî foû d' l' ordinaire, po bons gros vîs Årdinwès; èn amagnî k' ouy on cût co come on cût les vôtes, C' est l' matoufè Guy Cabay (fråze rifondowe).
    • On tape avå les voyes les plastikes, les papîs, les ebalaedjes d' amagnî, les botayes, les canetes di bire.
    • On monsse m' åreut assaetchî å fond do trô po si amagnî d' ivier ! José Schoovaerts (fråze rifondowe).
  2. pitite sacwè a magnî al rade po n' nén awè fwin.
    • Cwand i va a scole, Romin prind todi on ptit amagnî.
  3. (biyolodjeye) sacwè ki mousse dins les celules et les nouri.
    • Ces microbes la eploynut djusse li lactôze come amagnî.

Sinonimeye

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

aboere

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan, w. do Levant, Basse Årdene

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sacwè po magnî (djins et biesses)
pitite sacwè a magnî al rade po n' nén awè fwin
(biyolodjeye) sacwè po nouri les celules

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike amagnî so Wikipedia