Aller au contenu

plat

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]

plat omrin

  1. ahesse di coujhene, come ene grande assîte, avou des boirds on pî pus hôts, la k' on mete l' amagnî divant del prinde dins si assîte.
  2. platnêye.
    • Il a magnî tot l' plat d' canadas.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin plat plats
femrin padrî plate plates
femrin padvant plate platès

plat

  1. ki n' a pont d' bosses ni fosses, po on terén; ki n' a pont d' pleus, po ene toele, ki n' a pont d' gåz, ki n' sipite nén, po èn aboere.
  2. (imådjreçmint) d' on nén spitant caractere, ki n' a pont d' alant.
  3. (imådjreçmint) po ene manire di cåzer, sins distoûs, ou ki n' est nén rlevêye. rl a: cåzer platmint.
    • I l'a scrît en plat walon, tot plin d' bons mots èt d' couyonâdes èt nos-avans bin rî en l' choûtant. Lucien Maréchal, Comptes-rendus des Séances du 25-11-1909 au 19-IX-1910, Les Cahiers Wallons, 1969,  1, p. 14.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :