erî d’ cial
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Shûte des mots : « erî » + « d’ » + « cial »
Dijhêye
[candjî]erî d’ cial (nén candjåve)
- dimande di s' alonti todroet cåze d' on dandjî.
- Arthaud ! Erî d' cial ! I vént del foumire foû des toneas ! — Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 11 (fråze rifondowe).
- dimande a l' atôtchî di baguer foû.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- èrî d’ chal : — Paul-Henri Thomsin, 2009.
I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « erî d’ cial », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.
Ratournaedjes
[candjî]dimande di s' alonti todroet cåze d' on dandjî
- Francès : arrière (fr), sauve qui peut (fr),