riloukî
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « loukî », avou l’ betchete « ri- » des viebes.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
riloukî u erloukî / rloukî
I. [v.c.] bén loukî. On dit eto: riwaitî. riloukî d' hôt : riloukî, tot fjhant comprinde k' on våt mî ki l' ci (cene) k' on rlouke. Por zels, li walon n' esteut ki l' lingaedje des ptitès djins, des cis k' on doet riloukî d' hôt et ki por zels ni plént esse ki grossirs (André Lamborelle).
- L’ ivier frote ses ouys po ene esprouve,
Li rlouke a l’ edroet, a l’ evier :
« Bén, c’ e-st on hierdî, saperlote ! »
Pinsa l’ vî blancåsse moustatchî— Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe). - Mi ancyinne esteut motoit d' cisse tire, et tot m' riveyant peneus, ossu peneus k' davance, ele s’ årè dit : « k' i n' valeut nén les poennes di m' riloukî ! »— Joseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.137; "On fîr boquèt" (fråze rifondowe).
- Cwand dji rlouke tos ces asterlokes
Ki n' boevèt pus ki d' l' aiwe di Spå,
Dji rhaper bén vite li djus d' nos trokes. — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Li briyolet, Tchanson d’on vî Hutwès, p. 144 (fråze rifondowe).
- L’ ivier frote ses ouys po ene esprouve,
II. si rloukî [v.pr.]
1. riloukî si imådje.
2. riloukî l' ôte et l' ôte vos rloukî. si rloukî come des posteures u si rloukî come des tchéns d' casson : si rloukî sins rén dire, sins oizou s' djåzer. Ci n' est nén pask' on-z est rashonné el catedråle k' on s' doet rloukî come des posteures ! (G. Schoonbrodt). Termetans ki vs avoz des Walons k' i gn a ki s' riloukèt come des tchéns d' casson - cwand c' est nén come des tchéns d' barakîs.
