Aller au contenu

ripîter

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di erpîter)
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
ripîter erpîter rpîter

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « pîter » avou l’ betchete « ri- » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

ripîter (viebe å coplemint)

  1. rifé on pîtaedje, cwand li mzuraedje ni paret nén djusse.
    • Po rpîter i s’ fåt bén assurer del plaece ki convént po rataker on mzuraedje di contrôle.
  2. (imådjreçmint) rataker, racmincî åk.
    • Èt ni v’la-t-i nin qui tot d’on plin côp i s’sinta come radjôni. I s’diha : « C’è-st-a n' nin creûre, dji r’pite ! » Georges Ghys.

Ortografeyes

[candjî]

I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « ripîter », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.