Aller au contenu

pîter

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : piter.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « pîter », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

pîter (viebe å coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)

  1. pårti d’ ene limite k’ est seure po-z ataker on mzuraedje di voye, di tchamp, di corti.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
    • Mins sol pazea, voci l’ blonde Hanriyete,
      Sotnant s’ grand-mere ki s’ ahetche tot tronnant
      Pîtant, pîtant, on s’ amoenne e gloriyeteMartin Lejeune, "L’orake dèl magriyète" (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « pîter », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.