ripîter
Apparence
avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
---|---|---|
ripîter | erpîter | rpîter |
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « pîter » avou l’ betchete « ri- » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀi.piː.ˈte/
- Ricepeures : ri·pî·ter
Viebe
[candjî]ripîter (viebe å coplemint)
- rifé on pîtaedje, cwand li mzuraedje ni paret nén djusse.
- Po rpîter i s’ fåt bén assurer del plaece ki convént po rataker on mzuraedje di contrôle.
- (imådjreçmint) rataker, racmincî åk.
- Èt ni v’la-t-i nin qui tot d’on plin côp i s’sinta come radjôni. I s’diha : « C’è-st-a n' nin creûre, dji r’pite ! » — Georges Ghys.
Ortografeyes
[candjî]I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « ripîter », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.
Ratournaedjes
[candjî]E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.