Aller au contenu

escrokeu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « escroker ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin escrokeu escrokeus
femrin 1 escrokeuse escrokeuses
femrin 2 escrocresse escrocresses

escrokeu omrin

  1. li ci k' blouze les djins po lzî haper leus aidants.
    • C’èsteût Djudas qui v’néve
      Avou lès côpeûs d’boûse, lès voleûrs, lès vårins,
      Lès èscrokeûs, lès feumes di djôye, lès pampayårs
      Tote li raskaye sins no qu’on troûve divins lès vèyes
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 89.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « escrokeu », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
escrokeu