et s’
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Aplacaedje di : « et » + « s’ » (spotchaedje di « si », do bodje « sic »).
Adjondrece[candjî]
et s’ (nén candjåve)
- et.
- Magne et s’ ti tais ! — L. Mahin, Ene bauke su lès bwès d’ l’ Ardène (fråze rifondowe).
- et adon, ey après çoula.
- Moussans dvins, et s’ nos adjnolans. — Noyé walon (fråze rifondowe).
- Et s’ els a-t ele fwait tertos dismoussî. — vîs Papîs, 1632 (sourdant a recråxhî) (fråze rifondowe).
- Atrapez bénrade li trimouye, et s’ moloz, Bete, a toû di bresse. — C. Werotte (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje[candjî]
Sinonimeye[candjî]
Note[candjî]
- pol deujhinme viebe, on pout wårder l’ minme codjowa ki l’ ci do prumî : magne et s’ ti tais !
- on pout eto mete li deujhinme viebe a môde di codjowant infinitif.
- å cmandeu li prono des viebes a prono si rmete padvant l’ deujhinme viebe : et s’ ti tais; et s’ nos adjnolans !
- li prono sudjet rispite padrî : Et s’ els a-t ele fwait tertos dismoussî.
Ratournaedjes[candjî]
Loukîz a : et