Aller au contenu

evolêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « evoler » avou l’ cawete « -êye »

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
evolêye evolêyes

evolêye femrin

  1. fijhaedje di s' evoler.
    • Li prumire evolêye d' on djonne oujhea D.T.W (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) estance d' ene sacwè ki s' enonde.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  3. amoussaedje d' on cok di bate.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratourneures

[candjî]
  1. prinde si evolêye.
    • Viè les blankès nûlêyes
      L' aloye prind si evolêye
      Tot fjhant tchanter si airson !
      Et l' laecea k' nos estchante
      E modoe d' blanc-fier ; tchante
      Si spitant zon ! zon ! zon !Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 94 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E1, E203

Ratournaedjes

[candjî]
fijhaedje di d' evoler
estance d' ene sacwè ki s' enonde
amoussaedje d' on cok di bate
  • Francès : entrée en lice du coq de combat (nén ratournåve direk e francès)
prinde si evolêye