evoler

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe «voler», (d’ endalaedje).

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	evole
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	evolez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	evolans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	evolnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	evolrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	evoléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	evole
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	evolé
Ôtes codjowaedjes	sipepieus tåvlea

evoler

1. (v. å coplemint) fé monter e l'air.
   • Et vola nosse glawene ki prind l' paile a deus mwins, ki s' abaxhe on ptit pô Et rouf! di totes ses foices, elle evole li boûkete Ele l' evola si bén k' on n' l' a måy ritrové. — G. Ista (fråze rifondowe).
2. (v. å coplemint) epoirter dins les airs.
   • Les papîs s' avént fwait evoler avou l' air.
3. (v. sins coplemint) endaler dins les airs
   • Vost avion evole al dimeye di ût.
4. ((viebe å prono muroetrece)) voler evoye.
5. ((viebe å prono muroetrece)) monter lon å hôt.

Ratourneures

1. s' evoler dins les coxhes : (mot del fotbale) end aler å hôt, lon do gôl, tot djåzant d' on chotaedje.
   • Mins il ont bea cabouxhî, C' est come si l' gôl sereut boutchî; Et l' bale s' evole dins les coxhes. Zels sont hagnants come des Boches. — L. Mahin.

Parintaedje

• evolaedje (décollage)
• revoler, revolé

Sinonimeye

• (endaler e l' air) : s' enûler

Ratournaedjes

± evoyî dins les airs

• Inglès : to send up ^(en)
• Francès : envoyer en l’air ^(fr)

± endaler dins les airs

• Francès : décoller ^(fr) (avion), s’envoler ^(fr)