Aller au contenu

fêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : feye.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « fêye », el pout stitchî vaici.

Sustantif

[candjî]

fêye femrin

  1. (no d’ tolu) feme, sovint mådjinêye avou des aiyes, capåbe d’ emacralaedje.
    • El fêye Clotchete est motoit bén ossu cnoxhowe kel fêye Meluzene.
    • Po passer l' tins, ele mi racontéve li vicaedje des fêyes al copete des åbes Paul-Henri Thomsin, ratournant Lès schtroumpfs èt lès bèrikes èmacralêyes, 2021, p. 38 (fråze rifondowe).
  2. (pus stroetmint) blanke dame ki dmeure so les erives del Simwès, et e payis gåmet.
    • Les fêyes di Bietris avént ene vatche, et ele li metént avou l’ hiede do viyaedje, et payî l’ marinde å hierdî, li djoû k’ c’ est zels a l’ nouri. — Yves Gourdin (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. Tchestea des fêyes : no d’ ene plaece di Bietris.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Årdene nonnrece (Bietris, Simwès)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

[candjî]
blanke dame Loukîz a : blanke dame