Aller au contenu

fîflinne

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «five» + * «linne» («linte»).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

fîflinne femrin, todi singulî (nén contåve)

  1. (mot d’ medcén) maladeye des efants did dinltins, ki dcwelixhént.
    • Gn aveut trinte-shijh vîs passe-méde pol fîflinne.
    • Après k' ele sont passêyes
      K' on s' a foirt bén amuzé,
      Tot foumant 'ne pipe e s' coulêye
      Mins èn a bén k' ont l' fîflinne
      K' ont ewadjî leus mousmints
      Li camrade dè l'joie, Chanchet Barillié, 1852 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

dicwelixhaedje, måcrexhince, alanmixhance

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sinse do mot k' est ratourné

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike fîflinne so Wikipedia