Aller au contenu

feme di djoye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : «feme» + «di» + «djoye» calcaedje do francès « femme de joie ».

Sustantivire

[candjî]
singulî pluriyal
feme di djoye femes di djoye

feme di djoye femrin

  1. (sessouwalité) feme ki coutche avou tolminme kî conte des cwårs.
    • C’èsteût Djudas qui v’néve
      Avou lès côpeûs d’boûse, lès voleûrs, lès vårins,
      Lès èscrokeûs, lès feumes di djôye, lès pampayårs
      Tote li raskaye sins no qu’on troûve divins lès vèyes
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 89.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « feme di djoye », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
feme di djoye