lexhe
Etimolodjeye 1
[candjî]Tayon-bodje latén « lycisca » (minme sinse).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| lexhe | lexhes |
lexhe femrin
- mere di tchén (tchén frumele).
- Il est cou dzeu cou dzo cwand k' i croejhele Finete, li ptite lexhe da madame Twenete — Henri Pétrez (fråze rifondowe).
- F. chienne.
- T' es-st èn ome, dit-st i l' bierdjî a s' tchén. - Taijhe tu ! c' est ene lexhe dobe rivazî après li mot d' felicitaedje "t' est èn ome !".
- aler a lexhe tchessî après les lexhes e tcholeur, tot cåzant d' on tchén.
- lovresse (mere di leu). F. louve.
- (traitant) putinne.
- Bén t' es fén fô, taiss, di co cori après ç' lexhe la.
- Il a dné tot çk' il aveut azès lexhes (ramexhné pa J.J. Gaziaux). rl a: guinche.
- Ou vass, fi d' ene dihårnêye lexhe? Dimeure la, ki t' veye ni s' dicrexhe
Sourdance : Quatre dialogues de paysans (1631-1636), ramexhnés pa Jean Haust
- F. prostituée.
Parintaedje
[candjî]Omofoneye possibe
[candjî]- lexhe 2 (v.v.m., fenaesse des frexheas, k' a dné des nos d' plaeces come : Lexhi, Leschret, Lexhinne, Lexhe
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins :
Etimolodjeye 2
[candjî]bodje tîxhon "lisca" (minme sinse).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| lexhe | lexhes |
lexhe femrin fenaesse des frexheas, avou on montant e triyingue. Loukîz a: rozea, djonkea.
- F. laiche, carex, jonc.
No prôpe
[candjî]Lexhe femrin hamtea d' Tchespire, F. Laiche.
Vîs scrijhas: Lais, Leix (1068).
Minme sourdant etimolodjike :
Omofoneye possibe
[candjî]- lexhe (mere di tchén)