Aller au contenu

friscåde

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « frik- » ‎(« frisse ») avou l’ cawete « -åde ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

friscåde femrin todi singulî

  1. plaece metowe å frisse, cwand i fwait tchôd ådfoû.
    • Li poite d' on cina est å lådje; Pire î mousse et, ashiou sol bresse d' ene berwete, i s' lait ene gote raveur, el friscåde ki djîstrêye la Dieudonné Boverie, Li loumire pierdowe (fråze rifondowe). p. 67) (fråze rifondowe).
    • C' est pocwè on k' on dvreut dner, po-z aswadjî l' noer boy,
      Pus d' åjhmince, pus d' friscåde, pus d' djoye a cisse tere laLouis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 130 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
frisse plaece, cwand i fwait tchôd ôte pårt