galavale

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Spotchî aplacaedje di : galafe eyet avaler.

Prononçaedje[candjî]

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin galavale galavales
femrin padrî galavale galavales
femrin padvant galavale galavalès

galavale omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki magne u boet bråmint et foirt raddimint, come on pourcea.
    • Dismetant k' les chômeus, sins moti, saetchèt des leupêyes foû d' leus pipes, — et ki l' batchea, sins rla, råye ås hagnas d' årzeye, come ine galavale biesse ki n' sereut nén a rpaxhe Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 49 (fråze rifondowe).

Parintaedje[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • galavale : E1

Ratournaedjes[candjî]

ki magne u boet bråmint et raddimint

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
galavale galavales

galavale omrin et femrin

  1. onk (ene) ki magne u boet bråmint et foirt raddimint.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sinonimeye[candjî]

Ratournaedjes[candjî]

li ci (cene) ki magne u boet bråmint et raddimint