Aller au contenu

galavale

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Spotchî aplacaedje di : galafe eyet avaler.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin galavale galavales
femrin padrî galavale galavales
femrin padvant galavale galavalès

galavale omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki magne u boet bråmint et foirt raddimint, come on pourcea.
    • Dismetant k' les chômeus, sins moti, saetchèt des leupêyes foû d' leus pipes, — et ki l' batchea, sins rla, råye ås hagnas d' årzeye, come ine galavale biesse ki n' sereut nén a rpaxhe Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 49 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • galavale : E1

Ratournaedjes

[candjî]
ki magne u boet bråmint et raddimint

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
galavale galavales

galavale omrin et femrin

  1. onk (ene) ki magne u boet bråmint et foirt raddimint.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
li ci (cene) ki magne u boet bråmint et raddimint