Aller au contenu

glinacî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « glene », avou l’ cawete « -acî », (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2012).

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
glinacî glinacîs

glinacî omrin

  1. (mot d’ zolodjeye) oujhea di l' ôre des poyes, dînes, pietris, faizans, ki l’ sincieus no, c’ est : Gallimorphae.

Ratournaedjes

[candjî]
glinacî

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike glinacî so Wikipedia