groumiote

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « groumer », avou l’ dobe cawete « -iote ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
groumiote groumiotes

groumiote femrin

  1. pitit boket ki s’ dismantche d’ on pwin.
  2. pitit groumea.
  3. pitchote (di tere), pitite sacwè ki n’ våt rén.
    • K’ estans ns sol tere ?
      Tot å pus ene groumiote.
      C’ est anoyeus ! C’ est do serieus. Chales Werotte (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

pitit boket ki s’ dismantche d’ on pwin

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

pitit boket ki s’ dismantche d’ on pwin
pitit groumea