Aller au contenu

hatcha

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Dodobe mot mot-brut «tcha» (brut d' cåzaedje sins rlaye), avou ridaedje TCH = H å prumî pî.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
hatcha hatchas

hatcha omrin

  1. djonne feye (mine eto djonne ome) ki djåze beacôp et n' est waire serieus.
  2. djonne feme k' on hante avou leye.
    • Efant, n’ f(jh)oz måy plorer vosse mame; (…) Fiestixhoz l’ come tins d’ vosse djonnesse; Pus tård si vs avoz kéke hatcha, Ele respecteyrè vosse blanke tiesse, Tot s’ rapinsant s’ boune viye mama Joseph Mignolet, dins l' tchanson «Mame}» (fråze rifondowe).
  3. (tinrûlmint) pitite feye.
    • Et tot avå nosse rowe, ci n’ est k’ sirès tcheretes ;
      On n’ voereut nén moussî dizo l’ rôle mi haguete.
      Mon Diu, wice sereut i dåré, mi ptit hatcha ? Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Ses prumîs pas», p.114 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. Rowa Hatcha : no d' ene plaece di Serè

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • hatcha : E1
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
djonne feye waire serieuse
djonne ome ki djåze po n' rén dire