Aller au contenu

hinon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « hiner », avou l’ cawete « -on »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
hinon hinons

hinon omrin

  1. enondon po hiner ene sacwè.

{{=d' on hinon

Omofoneye possibe

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E1, R13

Ratournaedjes

[candjî]
hinon

Sustantif

[candjî]

hinon omrin

  1. schinon

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant