ki vla
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Shûte des mots : « ki » + « vla », lu-minme calcaedje do francès « que voilà ».
Addjectivire
[candjî]ki vla
- (todi après on sustantif) mostere a-z acsegnî ene sacwè djondant d' lu-minme.
- Nos rid'hîs tos essonne
Li vî tchap'lèt qui v'la. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'pwète dès incurâbes" (avri 1878), p.54-55.
- Nos rid'hîs tos essonne
Ratourneures
[candjî]- ké...ki vla
- Vola l' tins ki s' enûle ;
Ké vint ki vla k' i fwait !
I våt mî ki dj' m' afûle,
Ca vocial on hoursea. — Jean-Joseph Dehin, "L' orèdje" (1848) (fråze rifondowe).
- Vola l' tins ki s' enûle ;