Aller au contenu

labrin

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « labyrinthus », lu-minme calké sol bodje « λαβύρινθος » ‎(« labýrinthos »)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
labrin labrins

labrin omrin

  1. plaece avou tos des catoûs, k' on n' è sait vni foû.
  2. sitouwåcion k' on n' è sait vni foû.
    • A pôve Tchantchesse, dji voe ki c' est vos k' est e labrin Guillaume Apollinaire, dins « Que-vlo-ve? » p. 54 (fråze rifondowe).
    • Vo l' la e-n on bea labrin Motî Toussaint (fråze rifondowe).
    • I m' a heré e labrin Motî Toussaint (fråze rifondowe).
    • On n' lait nouk e labrin Motî Toussaint (fråze rifondowe).
    • Mi manaedje est cou dzeu cou dzo, l' efant tchoûle, li feu n' vout nén prinde et m' boulome va rivni; vo m' la dvins on bea labrin, edon, vou dj' dire Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
plaece k' on n' è sait moussî foû
sitouwåcion k' on n' è sait vni foû

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike labrin so Wikipedia