Aller au contenu

må metou

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «  » + « metou »

Addjectivire

[candjî]
singulî pluriyal
omrin må metou må metous
femrin padrî må metowe må metowes
femrin padvant må metowe må metowès

må metou omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. (mot d’ medcén) k' e-st veyanmint acsût d' on må.
    • Padrî ene siervante k’ e-st abaxhowe,
      Troes djonnes gayårds sont arestés,
      Et s’ ni savèt i cwè dbiter
      Sol båshele k’ est må metoweJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.32, “Li sèm’di” (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
k' a-st afwaire avou l' hôteur