Aller au contenu

mocåd

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « moker » (avou les rîles di scrijhaedje do son K) avou l’ cawete « -åd ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin mocåd mocåds
femrin padrî mocåde mocådes
femrin padvant mocåde mocådès

mocåd omrin

  1. ki s’ moke åjheymint des djins.
    • Il est mocåd, ciete, mins l’ mocreye est tote tene et sins calinreye. Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
    • S’ i djåze si bén di ces ptitès djins la, c’ est k’ i les cnoxhe, k’ i les comprind, et k’ i les inme ; minme si, sovint, il est ene miete mocåd. Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
mocåd

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin mocåd mocåds
femrin mocåde mocådes

mocåd omrin

  1. li ci ki s’ moke.
    • C’ est on mocåd.