moenner l’ araedje

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Shûte des mots : « moenner » + « l’ » + « araedje »

Vierbire

moenner l’ araedje (v. sins coplemint)

1. kiboure d' araedje.
   • Cloyoz vosse betch! Vs n' estoz å monde ki po moenner l’ araedje!— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).
   • Houte di çoula, pol mwinde tchitcheye,
     Ele moenne l' araedje tote li djournêye:
     Sol tins k' ele gueuye, k' ele grogne, k' ele brait,
     Ele lait broûler l' djote et l' laecea
     — Henri Forir, Satire en vers, 1836 (fråze rifondowe).
   • Cisse feme la piede li tiesse, comandant ! Ele a moenné l' araedje tote nute ! Nos vs dimandans del fé emoenner ôte på, savez, sins cwè nos alans tourner a noerès biesses !— Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 37 (fråze rifondowe).

Sipårdaedje do mot

w. do Levant

Ratournaedjes

maigri foirt, d' ene djin

• Francès : être en colère ^(fr), être enragé ^(fr), rager ^(fr), vociférer ^(fr)