Aller au contenu

mokion

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « mokion », el pout stitchî vaici., aparinté a l' espagnol « moco », å francès « mucosité »,...

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
mokion mokions

mokion omrin

  1. nåze, glumiant likide ki rexhe do nez.
    • ké ptit pourcea, il a-st on mokion ki pind a s’ nez.

Sinonimeye

[candjî]

moke, moclete

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « mokion », el pout stitchî vaici.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
mokion mokions

mokion omrin

  1. moxhion, dibout broûlé pår del metche d’ ene tchandele.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :