Aller au contenu

naivuron

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «naivî», avou l’ dobe cawete « -uron »; çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -ron ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
naivuron naivurons

naivuron omrin

  1. (mot d' batelreye) boket d' bwès, onk di tchaeke costé, po fé avancî ene naçale.
    • Li passeu d' aiwe inméve ôte tchoi k' ene tchesturlinne:
      Si rapîçtêye naçale et ses vîs naivurons Joseph Vrindts (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ zolodjeye) boket do coir des pexhons, po les vierner dins l' aiwe.
    • Ehåyî on lingaedje, c' est mete des naivurons padvant les ouys et les orayes Lorint Hendschel.

Ratourneures

[candjî]
  1. pîces d' on naiviron: li pougneye; li mantche, li platea.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
bwès po fé tcheryî ene naçale
vierna des pexhons