noeristé
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « noer », avou l’ dobe cawete « -isté », (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1900).
Sustantif
[candjî]noeristé femrin todi singulî (nén contåve)
- difåt d' ene sadju k' il î fwait tot noer.
- Mins n' dit-st on nén ki les måvis E l' noeristé d' leus broûlés ouys; Ni dit-st on nén k' i tchantèt mî ? — Guy Fontaine, tchanté pa Véronique Roba (fråze rifondowe).
- C' est vs dire si (…) dji so co tote binåjhe d' aveur, el noeristé, reyussi on "troes ponts", çou ki vout dire ki les rowes di l' avion, les cisses di drî et les deus di dvant, ont-st aduzé l' tere djusse å minme moumint. — Yvonne Gendarme (fråze rifondowe).
- Plonker e l' noeristé do beur a l' wåde di Diu, di sinte Båbe et d' sint Linåd. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
- C' est a cåze di t'-minme k' il ont-st ebarké dins l' noeristé; C' est a cåze di t'-minme k' i n' rivoeront motoit pus l' clårté ! — Lucyin Mahin.
- Bon Diu, vs avoz metou loumire et noereur erî ene di l' ôte, et Vs avoz lomé l' loumire "djoû" et l' noeristé, "nute". — George Staelens, ratournant des såmes.
- Li bêté s’ risquêye
Foûs dèl’ neûristé,
Tapant sès bwèrgnêyes
So lès tchamps d’seûlés
— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.165.
