spexheur
Apparence
Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
---|---|---|
spexheur | sipexheur | espexheur |
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « spexh- » (« spès »), avou l’ cawete « -eur ».
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
spexheur | spexheurs |
spexheur femrin
- cwålité u dfåt di çou k' est spès.
- On s' cwite li bresse, on cabriyole,
On s' birlance, on cwirt des murguets;
Les vwès shûhèt l' ton di l' ariole;
On dschind dins li spexheur do bwès…— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 104, "Trop′ èhåstés !" (fråze rifondowe).
- On s' cwite li bresse, on cabriyole,
- (cronolodjeye) nute.
Ratourneures
[candjî]Sinonimeye
[candjî]- (nute) : noereur
Contråve
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]spexheur